ΟΛΟΙ στην ΑΠΕΡΓΙΑ στις 14 ΝΟΕΜΒΡΗ

Συνάδελφοι, συνεδέλφισσες

Σε αντίθεση με την κοροϊδία της «εξόδου από τα μνημόνια» και τη δήθεν «κανονικότητα», που διαφημίζει η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ – ΑΝΕΛ, η καθημερινότητα για την πλειοψηφία των εργαζομένων στον ιδιωτικό τομέα είναι άλλη: απληρωσιά, μαύρη εργασία, μισθοί της πείνας, ελαστικά ωράρια, απολύσεις για κάθε λόγο, εκ περιτροπής και μερική απασχόληση. Κι όλα αυτά χωρίς να εφαρμόζονται ή να υπογράφονται συλλογικές συμβάσεις. Στο δημόσιο υπάρχουν κενές θέσεις παντού, που καλύπτονται με αναπληρωτές, συμβασιούχους και «ωφελούμενους». Καμιά κουβέντα δε γίνεται για  μόνιμες προσλήψεις, αυξήσεις στους μισθούς και επαναφορά των δώρων και των επιδομάτων αδείας που καταργήθηκαν. Ο νόμος Κατρούγκαλου ισοπέδωσε τις συντάξεις και η «αξιολόγηση» έχει στόχο την καθυπόταξη των δημοσίων υπαλλήλων.

Η «μεταμνημονιακή περίοδος» προβλέπει ματωμένα πλεονάσματα (>3,5%) και αέναη λιτότητα, δουλειά έως τα 67, νέες περικοπές στην παιδεία, την υγεία και τις συντάξεις, ελαστική εργασία παντού, φοροληστεία για τους εργαζόμενους, φοροαπαλλαγές και ξεπούλημα του δημόσιου πλούτου για το κεφάλαιο. Ο εναγκαλισμός της Ελλάδας με τις ΗΠΑ, το Ισραήλ, την Αίγυπτο και το ΝΑΤΟ, πυκνώνει τα σύννεφα του πολέμου. Οι ιμπεριαλιστικές επεμβάσεις δημιουργούν τα καραβάνια των προσφύγων και η αντιμεταναστευτική πολιτική της Ε.Ε. την έξαρση του φασισμού και τα κολαστήρια τύπου Μόριας.

Οι εργαζόμενοι δε μένουν απαθείς μπροστά σε αυτή τη ζοφερή πραγματικότητα. Η επιτυχημένη διακλαδική απεργία που πραγματοποιήθηκε  την 1η Νοέμβρη, από αρκετά πρωτοβάθμια σωματεία του ιδιωτικού και δημόσιου τομέα ήταν η πρώτη αγωνιστική απάντηση στη μεταμνημονιακή εποχή. Η απεργία της 14ης Νοέμβρη προκηρύχτηκε από την ΑΔΕΔΥ, κάτω από την πίεση των αποφάσεων αρκετών πρωτοβάθμιων σωματείων και εργατικών κέντρων, ώστε να γενικευτεί το απεργιακό μέτωπο. Ωστόσο οι δυνάμεις του εργοδοτικού και κυβερνητικού συνδικαλισμού, έκαναν ό,τι περνούσε από το χέρι τους, για να διασπάσουν τους απεργούς, με αποκορύφωμα την απόφαση της ΓΣΕΕ για ξεχωριστή απεργία στις 28/11. Η απεργία αυτή καλείται στο πλαίσιο της «κοινωνικής συμμαχίας» ΓΣΕΕ - ΑΔΕΔΥ με ΣΕΒ, ΕΕ και κυβέρνηση, που αποτελεί μόνιμη στρατηγική των «εργατοπατέρων». Οι δυνάμεις του ΠΑΜΕ, που υπαναχωρούν από τις ψηφισμένες αποφάσεις των σωματείων και των εργατικών κέντρων για συμμετοχή στην απεργία στις 14/11, είναι υπόλογες απέναντι στους εργαζόμενους. Δεν αρκούν οι καταγγελίες του εργοδοτικού και κυβερνητικού συνδικαλισμού. Ο καθένας κρίνεται από τις πράξεις του. Κατά πόσο στηρίζει τις αποφάσεις των σωματείων ή τελικά γίνεται ουρά των εργατοπατέρων της ΓΣΕΕ.

Καλούμε τους δημόσιους υπαλλήλους, τους εργαζόμενους του ιδιωτικού τομέα και τους ανέργους να συμμετέχουν την ΑΠΕΡΓΙΑ στις 14 Νοέμβρη. Να διευρύνουν και να κλιμακώσουν τις απεργιακές κινητοποιήσεις.

Απαιτούμε:

·         Αυξήσεις στους μισθούς σύμφωνα με τις ανάγκες μας. Επαναφορά των μισθών στα επίπεδα που προέβλεπαν οι ΣΣΕ (Εθνική Γενική, κλαδικές, επιχειρησιακές) πριν τη μνημονιακή λαίλαπα. Επαναφορά των δώρων, των επιδομάτων αδείας και των μισθών στο δημόσιο. Κατάργηση του υποκατώτατου μισθού για τους εργαζόμενους κάτω των 25 ετών.

·         Να καταργηθεί η νομοθετική ρύθμιση που επιτρέπει ορισμό του κατώτατου μισθού με κρατική παρέμβαση. Επαναφορά των συλλογικών διαπραγματεύσεων και της ισχύος των Συλλογικών Συμβάσεων Εργασίας (ΣΣΕ). Επεκτασιμότητα των συλλογικών συμβάσεων. Κανένας εργαζόμενος χωρίς συλλογική σύμβαση. Κανένας άνεργος χωρίς επίδομα ανεργίας.

·         Κατάργηση όλων των μνημονιακών νόμων: του νόμου Κατρούγκαλου και των νόμων που υπονόμευσαν την ελεύθερη προσφυγή των σωματείων στον Οργανισμό Μεσολάβησης και Διαιτησίας (ΟΜΕΔ).

·         Απαγόρευση των απολύσεων. Κατάργηση των ελαστικών σχέσεων εργασίας. Μαζικές και μόνιμες προσλήψεις στο δημόσιο (σε παιδεία, υγεία, κοινωνική μέριμνα). Μείωση του χρόνου εργασίας. Μόνιμη δουλειά με δικαιώματα για όλους.

·         Να κλείσει το κολαστήριο της Μόριας. Ελεύθερη μετακίνηση, ανθρώπινες συνθήκες διαβίωσης και ίσα δικαιώματα σε πρόσφυγες και μετανάστες. Όχι στον πόλεμο, το ΝΑΤΟ, το φασισμό και το ρατσισμό.

            Συγκέντρωση στα Κεντρικά Λύκεια Μυτιλήνης στις 11πμ

ΣΥΝΕΛΕΥΣΗ ΣΥΝΤΟΝΙΣΜΟΥ ΣΥΝΔΙΚΑΛΙΣΤΩΝ – ΑΝΕΡΓΩΝ – ΕΡΓΑΖΟΜΕΝΩΝ

ΝΑ ΜΗΝ ΠΕΡΑΣΟΥΝ ΤΑ ΝΕΑ ΜΕΤΡΑ

Συνάδελφε, Συναδέλφισσα

Η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ σε αγαστή και αδιάλειπτη συνεργασία με τους δανειστές συνεχίζει να αλυσοδένει την εργατική τάξη και τον λαό με ένα αποπνικτικό κλοιό βάρβαρων αντικοινωνικών μέτρων και μια αλληλουχία διαρκών αβάσταχτων μνημονίων, θυσιάζοντας νέους και μεγαλύτερους, ανέργους και εργαζόμενους στα γρανάζια του δημοσιονομικού σφαγείου, καταστώντας τους υπόδουλους στην χρεομηχανή.

Έρμαιο αυτής της αβεβαιότητας και της εξαθλίωσης η νεολαία που αναμφίβολα θα αποτελέσει το επόμενο θύμα αυτής της κρίσης, έχοντας ήδη βιώσει τις επιπτώσεις σε οικογενειακό περιβάλλον αλλά και στους τομείς Παιδείας, Υγείας και Κοινωνικής Μέριμνας που έχουν ήδη πληγεί με τον χειρότερο τρόπο.

Η κυβέρνηση, με τις ευλογίες ΕΕ και ΔΝΤ και με την αμέριστη υποστήριξη του Κεφαλαίου, προωθούν μια δέσμη αντεργατικών νόμων που περιλαμβάνουν την μείωση του αφορολόγητου κατά 50% όσον αφορά τα λαϊκά εισοδήματα, νέα μείωση των συντάξεων από 1η Ιανουαρίου του 2019 αλλά και πλήρη κατάργηση του ΕΚΑΣ, νέες αυξήσεις στον ΕΝΦΙΑ ειδικά στις λαϊκές κατοικίες, πάγωμα μισθών στον δημόσιο και περιορισμούς στις προσλήψεις μέχρι το 2022, μαζικές και σαρωτικές ιδιωτικοποιήσεις, στόχους για αιματηρά πρωτογενή πλεονάσματα της τάξεως του 3,5%, νέο χτύπημα των κλαδικών συλλογικών συμβάσεων εργασίας αλλά και μαζικούς πλειστηριασμούς.

Με λάβαρο μας τα εργατικά και λαϊκά δικαιώματα αγωνιζόμαστε για ανατροπή της πολιτικής Κυβέρνησης , Ε.Ε., Κεφαλαίου.

"Έξοδος από μνημόνιο" για εμάς σημαίνει εδώ και τώρα ριζικές αυξήσεις σε μισθούς και συντάξεις, αύξηση της φορολογίας για το Κεφάλαιο / μείωση για τους εργαζόμενους και τα λαϊκά στρώματα, αναχαίτιση των ιδιωτικοποιήσεων και εθνικοποίηση των υποδομών και επιχειρήσεων στρατηγικής σημασίας, μαζικές προσλήψεις και μείωση των ωρών εργασίας ώστε να δημιουργηθούν νέες θέσεις εργασίας για τους νέους, νομοθετική κατοχύρωση της Κυριακάτικης Αργίας, σεισάχθεια στα χρέη των φτωχών νοικοκυριών, παύση των πλειστηριασμών και προστασία της λαϊκής κατοικίας. 

Όπως και στην υπόλοιπη Ελλάδα και στη Λέσβο σήμερα κυριαρχούν τα ελαστικά ωράρια και η μερική απασχόληση, όπου ο κανόνας είναι η μαύρη εργασία, η απληρωσιά, η εργοδοτική αυθαιρεσία και οι απολύσεις. Τεράστια τα προβλήματα όλων των εργαζομένων, ιδιαίτερα όσων απασχολούνται στην σίτιση και σε προγράμματα ΕΣΠΑ, στην Υγεία, στον Τουρισμό, σε ΟΤΑ και λοιπές επιχειρήσεις.

Εδώ, όπου η κρατική καταστολή και η ποινικοποίηση των κοινωνικών αντιστάσεων, η περιστολή του δικαιώματος στην απεργία των πρωτοβάθμιων σωματείων, συμπληρώνουν το παζλ της ζωής μας, η ξενοφοβική πολιτική της κυβέρνησης, των καθεστωτικών κομμάτων και της Ε.Ε., στρώνει το δρόμο στο φασισμό, σε ό,τι πιο απάνθρωπο και απεχθές έχει υπάρξει στη σύγχρονη ιστορία του νησιού μας.

Ξέρουμε ότι η ΓΣΕΕ-ΑΔΕΔΥ, ο κυβερνητικός εργοδοτικός συνδικαλισμός, αντί να ενώσει τους εργάτες μεταξύ τους και με τα λαϊκά στρώματα, τους διασπά και ενώνεται με τις εργοδοτικές οργανώσεις στην “κοινωνική συμμαχία”. Αντί να οργανώσει τον εργατικό αγώνα, οργανώνει πανεθνικές μέρες δράσης.

Ο κοινός αγώνας όλων των εργαζομένων είναι μονόδρομος για να τεθούν σταθερά θεμέλια για την υπεράσπιση των ανθρώπινων και εργατικών δικαιωμάτων μας αλλά  και για την ταξική ανασυγκρότηση του εργατικού κινήματος που θα οδηγήσει σε ένα μέλλον και μια κοινωνία όπως την ονειρευόμαστε για εμάς και τα παιδιά μας.

Συμμετέχουμε στην  πανελλαδική στάση εργασίας.

Στις 14 Ιουνίου 2018, στις 12.00 το μεσημέρι στα Κεντρικά Λύκεια Μυτιλήνης

Συνέλευση Συντονισμού

Εργαζομένων - Ανέργων

ΓΙΑ ΜΙΑ ΤΑΞΙΚΗ ΕΡΓΑΤΙΚΗ ΠΡΩΤΟΜΑΓΙΑ

Η φετινή Εργατική Πρωτομαγιά βρίσκει τους εργαζόμενους, τους ανέργους, τη νεολαία σε δεινή κατάσταση. Τα επιχειρήματα της κυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ – ΑΝΕΛ για έξοδο από τα μνημόνια, ηχούν ειρωνικά στα αυτιά μας. Επιβάλλουν ευρω-μνημόνιο διαρκείας και μια «κανονικότητα» που θα στηρίζεται στην ανάπτυξη των κερδών μέσω αιματηρών περικοπών, καπιταλιστικής βαρβαρότητας και αντιδραστικών αναδιαρθρώσεων χωρίς τέλος. Η επίσκεψη Τσίπρα στη Λέσβο για το αναπτυξιακό συνέδριο αποτελεί πρόκληση για τον Λεσβιακό λαό, που βλέπει τη ζωή του να βυθίζεται στη φτώχεια και την εξαθλίωση.

Το μέλλον που μας ετοιμάζουν είναι σαν το παρόν που ζούμε: ανεργία - ιδίως για τη νέα γενιά, μισθοί και συντάξεις πείνας, ελαστικά ωράρια, μερική απασχόληση, μαύρη εργασία, απληρωσιά, εργοδοτική αυθαιρεσία και απολύσεις. Οι ιδιωτικοποιήσεις (όπως το ξεπούλημα της ΔΕΗ στο ιδιωτικό κεφάλαιο, με τα έσοδα να πηγαίνουν στην ενίσχυση των τραπεζών), οι περικοπές και το πάγωμα των προσλήψεων σε παιδεία, υγεία και κοινωνικές υπηρεσίες, το ξεπούλημα των λαϊκών κατοικιών (μέσω ηλεκτρονικών πλειστηριασμών), η υπερφορολόγηση των εργαζομένων και των μικρομεσαίων, η κρατική καταστολή και η ποινικοποίηση των κοινωνικών αντιστάσεων, η περιστολή του δικαιώματος στην απεργία των πρωτοβάθμιων σωματείων, συμπληρώνουν το παζλ.

Η κλιμάκωση των προκλήσεων μεταξύ τουρκικής και ελληνικής κυβέρνησης κάνει τον πόλεμο ορατό ενδεχόμενο, τις συνέπειες του οποίου θα κληθούν να πληρώσουν οι δυο λαοί που ζουν στις δύο πλευρές του Αιγαίου. Η όξυνση των ενδοϊμπεριαλιστικών ανταγωνισμών ΗΠΑ/ΝΑΤΟ - Ρωσίας φουντώνει τον πόλεμο στη Συρία, δημιουργεί νέα καραβάνια προσφύγων. Γεννά νέους εξοπλισμούς και ένταση της πολεμικής προετοιμασίας και του εθνικισμού.

Η ξενοφοβική πολιτική της κυβέρνησης, των καθεστωτικών κομμάτων και της Ε.Ε., στρώνει το δρόμο στο φασισμό, σε ό,τι πιο απάνθρωπο και απεχθές έχει υπάρξει στη σύγχρονη ιστορία. Το αποτέλεσμα της το ζήσαμε, με το πρωτοφανές πογκρόμ κατά των προσφύγων – μεταναστών στην πλατεία Σαπφούς, που οργανώθηκε από ακροδεξιές και φασιστικές ομάδες πριν λίγες μέρες. Οι δολοφονικές αυτές επιθέσεις με πέτρες και φωτοβολίδες εναντίων ανδρών, γυναικών και παιδιών βρήκαν πολιτική κάλυψη τόσο από το Δήμαρχο Λέσβου Σπύρο Γαληνό όσο και από τον βουλευτή της Ν.Δ. Χαράλαμπο Αθανασίου.

Απέναντι σε όλα αυτά η ΓΣΕΕ, η ΑΔΕΔΥ, αρκετές ομοσπονδίες, όχι μόνο δεν αντιδρούν, αλλά μεθοδεύουν διαταξικές «εθνικές ημέρες δράσης», μαζί με το κεφάλαιο και τους εργοδοτικούς φορείς για να στηρίξουν την πολιτική της κυβέρνησης και της Ε.Ε. Για να έχουμε νίκες στον ταξικό πόλεμο που ζούμε χρειαζόμαστε ένα ανασυγκροτημένο εργατικό κίνημα, με δημοκρατία των συνελεύσεων, με συντονισμούς σωματείων - επιτροπών αγώνα - εργατικών συσπειρώσεων, χωρίς κομματικές περιχαρακώσεις. Να ξαναβγεί μπροστά το μαχόμενο ταξικό εργατικό κίνημα.

Για να πάρουμε από τον πλούτο του κεφαλαίου που εμείς παράγουμε, για ριζικές αυξήσεις στους μισθούς και τις συντάξεις και νέες συλλογικές συμβάσεις. Για απαγόρευση των απολύσεων και της ελαστικής εργασίας, σταθερή δουλειά για όλους με πλήρη κοινωνική ασφάλιση και δικαιώματα, επίδομα ανεργίας σε όλους τους ανέργους, ίσο με το βασικό μισθό.

Για δημοκρατία στα σωματεία, κατάργηση των αντεργατικών νόμων, ενάντια στην εργοδοτική αυθαιρεσία, την ποινικοποίηση των αγώνων, και την κρατική καταστολή. Για κοινό αγώνα  ντόπιων – μεταναστών, ενάντια στο φασισμό και τον εθνικισμό. Για να μπουν στη φυλακή οι δολοφόνοι της Χρυσής Αυγής και να τιμωρηθούν οι συμμορίες που οργάνωσαν το πογκρόμ κατά των μεταναστών.

Για ισχυρό ΟΧΙ στον πόλεμο, που ετοιμάζουν. Δεν θα θυσιαστούμε για τα σχέδια των ιμπεριαλιστών, τα κέρδη των πολυεθνικών και τις ΑΟΖ της Μεσογείου. Να κλείσουν οι Βάσεις του πολέμου, να σταματήσουν οι πολεμικοί εξοπλισμοί, να φύγει η Ελλάδα από το ΝΑΤΟ.

Για να αποτελέσει η 1η Μάη ένα σημαντικό σταθμό για την ανατροπή των βάρβαρων πολιτικών της κυβέρνησης, της Ε.Ε. και του κεφαλαίου. Να ανοίξει ο δρόμος για μια κοινωνία ελευθερίας – δικαιοσύνης – αδελφοσύνης, με την εξουσία στα χέρια των εργαζομένων.

Καλούμε σε απεργιακή συγκέντρωση την 1η Μάη στα Κεντρικά Λύκεια  στις 10:30π.μ.

& κινητοποίηση ενάντια στην επίσκεψη Τσίπρα, την Πέμπτη 3 Μάη, 6.00μ.μ. στην πλατεία Σαπφούς

ΣΥΝΕΛΕΥΣΗ ΣΥΝΤΟΝΙΣΜΟΥ ΣΥΝΔΙΚΑΛΙΣΤΩΝ – ΑΝΕΡΓΩΝ – ΕΡΓΑΖΟΜΕΝΩΝ 

8 Μάρτη Σύμβολο αγώνα ενάντια σε κάθε μορφή καταπίεσης της γυναίκας

Στην περίοδο της καπιταλιστικής κρίσης, των μνημονίων, της λιτότητας και της καταστρατήγησης των εργασιακών δικαιωμάτων από το κεφάλαιο την ΕΕ και τις πειθήνιες κυβερνήσεις, οι εργαζόμενες γυναίκες χτυπιούνται σήμερα ιδιαίτερα.

Παρά τα μεγάλα λόγια για τις πολιτικές ισότητας από πλευράς της ΕΕ, οι εργαζόμενες γυναίκες στην Ευρώπη πληρώνονται λιγότερο από τους άντρες συναδέλφους τους, τα ποσοστά ανεργίας τους είναι πολύ μεγαλύτερα, ενώ οι γυναίκες αποτελούν κατά κύριο λόγω τη στρατιά των ελαστικά, κακώς αμειβόμενων, ανασφάλιστων και χωρίς δικαιώματα εργαζομένων.

Η τελευταία απόφαση του δικαστηρίου της ΕΕ, που νομιμοποιεί τις απολύσεις εγκύων εργαζόμενων στο πλαίσιο ομαδικών απολύσεων έρχεται να δώσει τη νομική κάλυψη σε σωρεία αντίστοιχων παραβιάσεων. Έρχεται να ανοίξει το δρόμο για το χτύπημα της μητρότητας και των εργαζόμενων γυναικών σε όλους τους κλάδους, ιδιωτικού και δημοσίου τομέα σε όλες τις χώρες της ΕΕ. Στον εργασιακό μεσαίωνα της Ελλάδας, είναι πολλά τα περιστατικά ανάλογης αντιμετώπισης εγκύων εργαζόμενων.

Το κεφάλαιο και οι εκπρόσωποί του, δεν πρόκειται ποτέ να είναι σύμμαχοι των γυναικών στους αγώνες τους για ισότητα ακριβώς επειδή πάντα θα χρειάζονται μια δεξαμενή ευάλωτου εργατικού δυναμικού, που θα πληρώνεται λιγότερο, θα είναι όμηρος στην εργοδοτική αυθαιρεσία και ταυτόχρονα θα αποτελεί το δούρειο ίππο για την ολομέτωπη επίθεση στα δικαιώματα όλων των εργαζόμενων, αντρών και γυναικών. Γι' αυτό και είναι υπόθεση όλου του εργατικού κινήματος η υπεράσπιση του δικαιώματος στην εργασία, την ασφάλιση, την μισθολογική ισότητα για γυναίκες και άντρες, ντόπιες/ιους και μετανάστριες/ες. Η υπεράσπιση του δικαιώματος της άδειας κύησης και η απαγόρευση των απολύσεων για λόγους εγκυμοσύνης είναι υπόθεση όλων των εργαζόμενων ακριβώς γιατί η καταστρατήγηση αυτού του δικαιώματος αποτελεί ένα ακόμα πλήγμα για την τσέπη της εργατικής οικογένειας, ένα ακόμα όπλο στον έλεγχο από πλευράς του κεφαλαίου της ζωής και της υπόστασής μας. Ουσιαστικά υποχρεώνει τις γυναίκες να επιλέξουν ανάμεσα σε εργασία και μητρότητα, επιβάλλοντας έναν ακόμη έλεγχο στο γυναίκειο σώμα και μας γυρίζει πίσω σε εποχές όπου η γυναίκα ήταν κλεισμένη στο σπίτι, εγκλωβισμένη στους ρόλους της μητέρας και της νοικοκυράς.

Η 8 Μάρτη, η ημέρα της γυναίκας, ποτέ δεν ήτανε γιορτή. Ήταν μέρα σύμβολο για τους αγώνες των γυναικών ενάντια σε κάθε μορφή καταπίεσης, στην εργασία, την κοινωνία, την οικογένεια. Όπως και το μακρινό 1857 που ξέσπασε ο ηρωικός αγώνας των εργατριών της Νέας Υόρκης, έτσι και σήμερα αυτή η μέρα συνδέεται με τον αγώνα για την υπεράσπιση των εργασιακών δικαιωμάτων των γυναικών από την επίθεση του κεφαλαίου, τη διεκδίκηση μόνιμης δουλειάς και αυξήσεων στους μισθούς, τη διασφάλιση του δικαιώματος στη μητρότητα και την χορήγηση/ παράταση άδειας με αποδοχές για το μεγάλωμα των παιδιών και στους δύο γονείς, σε δημόσιο και ιδιωτικό τομέα.

Η 8 Μάρτη, και εδώ στην Ελλάδα, μπορεί και πρέπει να αποτελέσει μια πρώτη απάντηση στους νόμους και τις αποφάσεις του σφαγείου της ΕΕ ντόπιου και ξένου κεφαλαίου.

Παρουσίαση βιβλίου

Κάτω τα χέρια απ’ την απεργία, τις ζωές μας και τα δικαιώματά μας…

Ανοιχτή πρωτοβουλία συνδικαλιστών για μια

ΣΥΝΕΛΕΥΣΗ ΑΓΩΝΑ

Κάλεσμα - Ανακοίνωση
.
Η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ –ΑΝΕΛ σε συμφωνία με το κεφάλαιο και τους δανειστές, ετοιμάζεται να ανταποκριθεί πλήρως στις απαιτήσεις της τρίτης αξιολόγησης (και στην συνέχεια και της Τέταρτης αξιολόγησης τον Μάιο. Η κυβέρνηση καταθέτει στη Βουλή, το πολυνομοσχέδιο με τα προαπαιτούμενα για το κλείσιμο της γ΄ αξιολόγησης και τον αντισυνδικαλιστικό νόμο. Παρά τις κοκορομαχίες για τα μάτια του κόσμου, οι επιλογές αυτές προχωρούν με την πολιτική συναίνεση όλων των αστικών κομμάτων.
Στο στόχαστρο του αντισυνδικαλιστικού νόμου βρίσκονται, όχι προφανώς τυχαία, τα πρωτοβάθμια σωματεία και το δικαίωμα στην απεργία. Η κυβέρνηση, ο ΣΕΒ και η ΕΕ θέλουν να δώσουν ένα στρατηγικό χτύπημα στο εργατικό κίνημα. Επιδιώκουν να αποδυναμώσουν τα πρωτοβάθμια σωματεία και ειδικά τα αγωνιστικά ταξικά σωματεία που μπορούν να σηκώσουν σοβαρές μάχες σε επιχειρήσεις και κλάδους. Κι ταυτόχρονα θέλουν να «χτυπήσουν» τις μορφές οργάνωσης στην βάση των εργαζόμενων μέσα από τις οποίες μπορούν να διαμορφωθούν οι όροι για την ταξική ανασυγκρότηση του εργατικού κινήματος.
Το μεγαλύτερο μέρος του “πακέτου” των προαπαιτούμενων που αναμένεται να νομοθετηθεί αφορά την ολοκλήρωση της συνταγής της σκληρής λιτότητας στη βάση των υπέρογκων πρωτογενών πλεονασμάτων και έναν ακόμη γύρο «διάσωσης των τραπεζών». Το αντεργατικό πακέτο περιλαμβάνει επίσης μέτρα που θα σχετίζονται με τις εργασιακές σχέσεις και τις συνδικαλιστικές ελευθερίες με γνώμονα την «ενίσχυση της ανταγωνιστικότητας». Ταυτόχρονα με τα μέτρα της γ΄ αξιολόγησης σειρά παίρνουν μια σειρά νέες ιδιωτικοποιήσεις ενώ τα προνοιακά επιδόματα, το ΕΚΑΣ και τα ασφαλιστικά δικαιώματα βρίσκονται στο στόχαστρο ριζικών ανατροπών.
Οι ΓΣΕΕ –ΑΔΕΔΥ έχουν αρνηθεί κάθε απεργιακό σχεδιασμό και στηρίζουν την κυβέρνηση, την ΕΕ και τον ΣΕΒ. Συμφωνούν πλήρως με το επιλεκτικό χτύπημα κατά των πρωτοβάθμιων σωματείων, προκειμένου να υλοποιούν απρόσκοπτα την αντιλαϊκή πολιτική μέσα στα συνδικάτα. Από κοντά και το ΝΤ ΑΔΕΔΥ Λέσβου που ακολουθεί τις κεντρικές επιλογές της ΑΔΕΔΥ ενώ το ΠΕΚ ακολουθώντας τον κομματοκεντρικό σχεδιασμό του ΠΑΜΕ αρνήθηκε την πρόταση των Παρεμβάσεων – Κινήσεων- Συσπειρώσεων για κήρυξη απεργίας
Το εργατικό κίνημα, ο λαός και η νεολαία πρέπει ΤΩΡΑ να απαντήσουν ενωτικά και αποφασιστικά!
- Κάτω τα χέρια από το δικαίωμα στην απεργία, την συλλογική πάλη και δράση
- Να μην περάσει η 3η αξιολόγηση.
- Σύγκρουση –ρήξη με τα ευρωμνημόνια και με όλους όσους τα επιβάλουν κυβέρνηση – ΕΕ – ΔΝΤ – κεφάλαιο
- Ήρθε η ώρα να διεκδικήσουμε αυξήσεις, να ζούμε με αξιοπρέπεια από το μισθό μας σε ιδιωτικό και δημόσιο τομέα.
- Την ανατροπή όλων των αντιασφαλιστικών/αντισυνταξιοδοτικών νόμων και τις νέες περικοπές στο όνομα των ελλειμμάτων των ταμείων.
-Μονιμοποίηση των συμβασιούχων και μαζικές προσλήψεις μόνιμου προσωπικού για την κάλυψη των χιλιάδων κενών στο δημόσιο. Κατάργηση όλων των ελαστικών μορφών απασχόλησης και μείωση του εργάσιμου χρόνου με αύξηση των αποδοχών. Λιγότερη δουλειά – δουλειά για όλους.
- Καμιά ιδιωτικοποίηση – Όχι στους πλειστηριασμούς ηλεκτρονικούς και μη. Κάτω τα χέρια από τη δημόσια και τη λαϊκή περιουσία.
- Όχι στη συρρίκνωση και τις περικοπές – Δημόσια και δωρεάν Παιδεία και υγεία για όλους.
Εκμεταλλευόμαστε κάθε κινητοποίηση που μετά από πίεση βγάζουν τα γραφειοκρατικοποιημένα συνδικαλιστικά όργανα. Διοργανώνουμε παραπέρα κινητοποιήσεις ενάντια στον εργασιακό μεσαίωνα
- Μαζική παρέμβαση στην Ερμού την Παρασκευή 12/1 στις 6μμ (συγκέντρωση μπροστά στην Εθνική Τράπεζα).
- Παρέμβαση ενάντια στην κατάργηση της κυριακάτικης αργίας την Κυριακή 14/1 στις 11πμ., Πλατεία Σαπφούς
- Απεργιακή συγκέντρωση τη Δευτέρα στις 12πμ στα Κεντρικά Λύκεια

Ανοιχτή πρωτοβουλία συνδικαλιστών για μια

ΣΥΝΕΛΕΥΣΗ ΑΓΩΝΑ